Vandaag heb ik een protestbrief verstuurd aan de tweede kamerleden van Onderwijs. Ik gebruik mijn blog om deze brief ook online te kunnen delen. Wil je ook iets doen tegen deze bezuinigingen, teken dan de petitie.
Geacht lid van de Tweede Kamercommissie Onderwijs,
Ik ben moeder van een dove dochter. Ik vind de enorme bezuinigingsplannen voor cluster 2 onacceptabel. Cluster 2 wordt met een bezuiniging van 22% het hardst getroffen.
Mijn kind heeft begin januari vanuit het speciaal onderwijs (cluster 2) de overstap gemaakt naar regulier onderwijs. Ze kan deze stap maken, omdat ze dankzij het speciaal onderwijs een redelijke spraak- en taalontwikkeling ontwikkeld heeft, maar bovenal zeer intelligent is. Het speciaal onderwijs kan haar geen meerwaarde meer bieden, de stap naar regulier is voor haar verdere ontwikkeling essentieel. Nog essentiƫler is dat zij de komende jaren specifieke begeleiding nodig heeft als extra steun in de rug om haar taal- en spraakontwikkeling op een gemiddeld niveau te krijgen, zodat zij de basisschool op een goede manier kan doorlopen. Hiermee heeft zij een goed perspectief op maatschappelijke participatie en het vinden van werk.
Ik vraag u met klem om uw invloed als Tweede Kamerlid aan te wenden om deze bezuinigingsplannen niet door te laten gaan.
Als ik het goed begrijp, dan wil de minister het stelsel van passend onderwijs invoeren gecombineerd met een bezuiniging van 300 miljoen. Deze combinatie begrijp ik niet. U verkoopt bezuinigingen als investeringen. Een paar maatregelen op een rij:
- vergroten groepen in speciaal onderwijs. De kleine groepen in het speciaal onderwijs hebben een reden. Onze dochter is doof geboren en heeft dankzij een intensieve begeleiding vanuit een cluster 2 school, voldoende basis gekregen om de overstap naar regulier te maken. De extra aandacht aan leerlingen op een cluster 2 school is noodzaak, geen luxe. Zij krijgen naast het normale onderwijsprogramma, speciale programma's zoals logopedie en gebarentaal. Alles gericht op het ontwikkelen van spraak en taal, waarmee ze zich in de horende wereld verstaanbaar kunnen maken.
- schrappen in ambulante begeleiding. Onze dochter heeft twee cochleair implantaten en heeft hiermee een voldoende spraak- en taalontwikkeling om zich in het regulier onderwijs staande te houden. Mede doordat zij een intelligent kind is, kon het speciaal onderwijs haar niet voldoende uitdaging meer bieden. De stap naar regulier onderwijs biedt haar de mogelijkheid om zich op alle terreinen ( intellectueel en sociaal emotioneel) verder te ontwikkelen. Deze stap wordt mogelijk gemaakt door de ondersteuning van een ambulant begeleider. Hij vult het bestaande onderwijs voor onze dochter aan waar nodig en ondersteunt ook het docententeam. Het wegvallen van deze ondersteuning zou funest zijn voor de schoolloopbaan en ontwikkeling van onze dochter, simpelweg omdat er niks voor in de plaats komt. Het idee van de minister is om de docent op dit terrein bij te scholen. Mijn vraag is met welke docent hierover gesproken is. Enerzijds heeft deze docent geen ruimte om hier extra tijd aan te besteden. Anderzijds onderschat u het vak van de ambulant begeleider. In onze ervaring zijn dit geweldige mensen met veel ervaring, die geweldig en onmisbaar werk verrichten. In uw betoog geeft u aan dat docenten (en ouders) geen zicht hebben op de besteding van de gelden uit de rugzak. Ik heb zelden zo'n transparant traject meegemaakt. Wij weten tot op de euro waar deze aan besteed wordt.
Tot slot. Naast de twee genoemde maatregelen, stoor ik me denk ik nog het meest aan het gebrek aan visie in het beleid. Het feit dat kinderen die vanwege hun handicap eigenlijk zouden passen op het speciaal onderwijs, maar omdat ze zich goed ontwikkelen en ook intellectueel uitgedaagd wilen worden naar het regulier onderwijs doorstromen en hiermee op termijn ook toegang zullen hebben tot regulier middelbaar en hoger onderwijs, is toch iets wat gestimuleerd moet worden ? Deze kinderen blijven weg van regelingen als wahjong en zullen op termijn dankzij het onderwijs en ondanks hun handicap, zonder hulp van en in de samenleving kunnen functioneren. Uit de cijfers blijkt dat het aantal leerlingen in het speciaal basisonderwijs sinds 2003 is afgenomen. Het beleid heeft dus gewerkt. Als dank vallen er straks ontslagen in het speciaal onderwijs, worden de groepen in het speciaal onderwijs groter (waarmee de kans op goede begeleiding en dus evt. doortstroom naar regulier verkleind wordt) en vervalt de ambulante begeleiding, waardoor u de kinderen die de overstap wel kunnen maken, nog een keer treft.
Wij hopen dat het nieuwe beleid en de bezuinigingen geen doorgang hebben. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken om onze dochter te moeten vertellen dat ze alsnog terug in de taxi moet om dagelijks 1,5 uur heen en terug naar de cluster 2 school te moeten, waar ze zich zal gaan vervelen en haar talenten niet tot bloei zullen komen. Ook mist ze dan alsnog de aansluiting met het sociale netwerk in de buurt en haar vriendjes en vriendinnetjes.
Met groet,
Esther Weijers - van Popta, Nijmegen