Binnen en buiten de HAN is duurzaamheid een actueel thema. Naast duurzaam cateren en FSC-gecertificeerd papier staat binnenkort ook duurzaam onderwijs op de agenda. In dit kader wordt vooral gekeken naar bewustwording bij studenten en het integreren van duurzaamheid als onderdeel van het curriculum. Mijn interesse gaat veel meer uit naar: hoe maken we het leren duurzaam?
Blended Learning als duurzaam onderwijsconcept
Er is een interessant engels onderzoek gedaan, dat aangehaald wordt door prof. dr. Paquita Pérez Salgado in haar oratie aan OU (2008). Hierin wordt weergegeven dat online onderwijs vele malen (8 tot 9 keer) duurzamer is dan contactonderwijs. De winst wordt met name gehaald door de winst op het minder reizen. Dit pleit voor meer afstandsonderwijs. Het zou duurzamer voor de HAN zijn om meer te doen met blended learning. Het VAL-concept e.a. zijn hier goede voorbeelden van. Het zou toch geweldig zijn als we duurzaamheid als argument voor meer blended learning kunnen gebruiken, los van de onderwijskundige voordelen.
Internationalisering is niet duurzaam
Een tweede punt dat interessant is en waar Perez ook naar verwijst is het feit dat de internationalisering van het onderwijs niet duurzaam is. Het zou duurzamer voor de HAN zijn om minder internationale studenten toe te laten, danwel studenten internationaal te laten studeren
Duurzaam leren
Een derde punt, dat mij aanspreekt is de duurzaamheid van het leren zelf. Wilfred Rubens heeft hier een bijdrage over geplaatst. In het kort komt het er op neer dat je er als instelling voor zorgt dat studenten tijdens en na hun studie permanent samen kennis creëren. Dit kan vervolgens gefaciliteerd worden met ICT (zie ook mijn blog over leren in 2025, waar uit onderzoek blijkt dat ICT helpt bij het leren van o.a. metacognitie). Daarnaast kunnen we dit punt ook doortrekken naar de HAN als organisatie. Hoe zorgen we ervoor dat we van de HAN een organisatie maken waarin medewerkers permanent samen kennis creëren. Ook hier kan ICT faciliteren. Het zou mooi zijn als de HAN op dit gebied een duurzaam beleid formuleert door te investeren in kenniscreatie van de medewerkers.
Op HANovatie is hier een column over geschreven door Olga Teunissen.
3 opmerkingen:
Duurzaamheid heeft in relatie tot onderwijs en leren meerdere dimensies. CO2 uitstoot is iets waar je snel aan denk, maar ook duurzaamheid in de benadering van lifelong learning en opleidingsrendement zijn interessant. Wij hebben dit verkend op www.duurzaamopleiden.nu.
Ik zou een pleidooi willen houden om duurzaam vooral in de zin van duurzaamheid op het gebied van milieu te gebruiken. Het begrip dreigt anders nietszeggend te worden. Is er voor 'duurzaam onderwijs' niet een beter alternatief te bedenken, dat beter weergeeft wat je hiermee bedoelt?
Ella,
Ik heb begrip voor je insteek en heb er ook even over nagedacht of het niet te ver gezocht is om duurzaamheid en onderwijs op deze manier te interpreteren. Vandaag las ik het meerjarenplan van Surf en werd ik toch weer gesterkt in mijn conclusie. In het meerjarenplan staat het volgende: "Naar een duurzame samenleving:
de bijdrage van ICT
Wereldwijd is het besef doorgedrongen dat ICT een belangrijke bijdrage kan leveren aan het reduceren van CO2-uitstoot en het duurzaam maken van de samenleving. Die bijdrage is er op twee fronten: enerzijds kan de informatie- en communicatietechnologie zelf duurzaam omspringen met energie en het verbruik beperken door gebruik van zuinige apparatuur of innovatieve materialen. Anderzijds biedt ICT mogelijkheden een impuls te geven aan duurzame ontwikkeling in andere sectoren
om groener te worden door slim gebruik van geavanceerde netwerktechnologie en
hardware. Denk aan thuiswerken en teleconferencing, maar ook aan het versnellen van kennisinnovatie rondom duurzame ontwikkeling
met behulp van ICT, bijvoorbeeld door ICT in te zetten bij kennisdelen rondom onderzoek,
onderwijs en praktijkvoorbeelden op gebied van duurzame ontwikkeling."
Een reactie posten